هنرپیشه‌ی سوئدی (از ۲۰۰۲ شهروند فرانسه) ماکس فون سیدو (۲۰۲۰-۱۹۲۹) Max von Sydow دیروز، ۸ مارس، در پروونس فرانسه از جهان رفت. او در طول ۷۰ سال از زندگانی ۹۰ساله‌اش در نقش‌های بی‌شماری هم در صحنه‌ی تئاتر و هم بر پرده‌ی سینما ظاهر شد: از مسیح در فیلم «بزرگ‌ترین داستان عالم» تا ارنست بلوفلد در فیلم جیمزباندی «[دیگر] هرگز نگو هرگر»، از «جن‌گیر» تا «فلش گوردون»، از کارل اسکار در «مهاجران»، تا «سفر هوایی مهندس آندره»، «جنگ ستارگان»، «بازی تاج و تخت»، و...
یک منتقد سینمایی سوئدی می‌گوید: «ماکس فون سیدو همواره هاله‌ای از سنگینی (وقار) و احترام بر گرد خود داشت»، و دیگری می‌گوید: «حرکت او بر صحنه مانند سرب مذاب بود: سنگین، اما روان. او هنگام نقش‌آفرینی هرگز حتی یک دم یا بازدم زاید نداشت؛ هرگز اطوار اضافی نداشت.»
من هرگز از تماشای نقش‌آفرینی‌های او سیر نشدم و نمی‌شوم.
یادش گرامی!
فیلم «مهر هفتم» را می‌توان تا هشتم آوریل در این نشانی دید. اما گمان نمی‌کنم در خارج از سوئد در دسترس باشد. زبان فیلم سوئدی‌ست.
پ.ن.: جالب است که ۹ سال پیش با مرگ یک بازیگر بزرگ دیگر سوئدی، درباره‌ی ماکس فون سیدو چه نوشتم، در این نشانی.
1 comment:
سلام. دیروز وقتی این خبر را میان این همه اخبار مصیب بار دیگر شنیدم غمگین شدم، یا غمگین تر شدم. من هم هنر او را در فیلم های بسیاری دوست دارم. ولی بهترین نقش آفرینی اش از نظر من در فیلم "پل فاتح" بود. از آن فیلم هاست که آدم از دیدن دوباره اش سیر نمی شود. م
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%D9%87_%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%AD
Post a Comment