آخرش من هم دکانی در فیسبوک باز کردم! همواره مخالف نظام "دوست‌بازی" فیس بوک بوده‌ام و از همین رو وبلاگ را ترجیح داده‌ام. این‌جا می‌نویسم، و "دوست" یا دشمن همه آزاداند که بیایند، بخوانند، نظر بدهند یا ندهند، و پی کار خود بروند. چهار سال پیش چیزکی درباره‌ی مخالفتم با فیسبوک نوشتم، در این نشانی.
اما شنیده‌ام و خوانده‌ام که کسانی جهان گردش اینترنتی‌شان را به فیسبوک محدود کرده‌اند و قدم از آن دیار بیرون نمی‌گذارند. برای آنان، و برای معرفی کتاب تازه‌انتشارم "قطران در عسل" است که دکان فیسبوک را باز می‌کنم.
در آن دکان به روی همه باز است: همه خوش آمدید! اما "دوستی" فیس‌بوکی با من اگر خواستید، می‌خواهم که دو نکته را به یاد داشته‌باشید:
1- اجازه بدهید تنها پیشنهاد دوستی کسانی را بپذیرم که می‌شناسمشان. گفتن ندارد که حافظه‌ام خراب شده و ممکن است بسیاری از آشنایان قدیم (و حتی تازه!) را به‌یاد نیاورم. پس، در تقاضای دوستی‌تان خطی یادآوری بنویسید که من از کجا و چگونه شما را می‌شناسم؛
2- اگر دوستی با مرا خواستید و پذیرفته شدید، همه عواقب دوستی ورزیدن با همچون منی به گردن خودتان!
من در جهان فیسبوک تازه‌وارد و بسیار ناشی هستم. آن‌جا نخستین گام‌های لرزان را بر می‌دارم. می‌کوشم که زود راه بیافتم. تا آن هنگام اشتباه‌ها و ناشی‌گری‌های مرا ببخشید.
آن دکان را در درجه‌ی نخست برای معرفی کتاب "قطران در عسل" می‌گشایم، و تنها در باره‌ی کتاب چیزهایی خواهم نوشت، تا ببینم آن جهان مرا به کجاها می‌کشاند.
نشانی دکان این است.
اما شنیده‌ام و خوانده‌ام که کسانی جهان گردش اینترنتی‌شان را به فیسبوک محدود کرده‌اند و قدم از آن دیار بیرون نمی‌گذارند. برای آنان، و برای معرفی کتاب تازه‌انتشارم "قطران در عسل" است که دکان فیسبوک را باز می‌کنم.
در آن دکان به روی همه باز است: همه خوش آمدید! اما "دوستی" فیس‌بوکی با من اگر خواستید، می‌خواهم که دو نکته را به یاد داشته‌باشید:
1- اجازه بدهید تنها پیشنهاد دوستی کسانی را بپذیرم که می‌شناسمشان. گفتن ندارد که حافظه‌ام خراب شده و ممکن است بسیاری از آشنایان قدیم (و حتی تازه!) را به‌یاد نیاورم. پس، در تقاضای دوستی‌تان خطی یادآوری بنویسید که من از کجا و چگونه شما را می‌شناسم؛
2- اگر دوستی با مرا خواستید و پذیرفته شدید، همه عواقب دوستی ورزیدن با همچون منی به گردن خودتان!
من در جهان فیسبوک تازه‌وارد و بسیار ناشی هستم. آن‌جا نخستین گام‌های لرزان را بر می‌دارم. می‌کوشم که زود راه بیافتم. تا آن هنگام اشتباه‌ها و ناشی‌گری‌های مرا ببخشید.
آن دکان را در درجه‌ی نخست برای معرفی کتاب "قطران در عسل" می‌گشایم، و تنها در باره‌ی کتاب چیزهایی خواهم نوشت، تا ببینم آن جهان مرا به کجاها می‌کشاند.
نشانی دکان این است.
2 comments:
مین حیف کی پئشمان اولاجاقسان. فیسبوک سیزین یئرینیز دئیل. :)
خیلی کار خوبی کردی فیسبوک اتفاقاً برای انسان‌هایی مثل شما بهتر است من این مخالفت تو را با فیسبوک نمی‌فهمم
Behrouz .
Post a Comment