10 February 2022

شعری به‌زبان صدا

امروز توی رادیوی سوئد بودم. خانم مجری برنامه می‌گوید: «ما همینطور داریم به موسیقی ‏‏«خیلی» کلاسیک گوش می‌دهیم، و تو کار خوبی کردی، شیوا، که زنگ زدی.» و سپس صدای مرا ‏پخش می‌کند، که می گویم:‏

می‌خواستم قطعه‌ای از یاساشک ‏Michal Jacaszek‏ بشنوم که آلات موسیقی دوران باروک را با ‏مقداری صداهای الکترونیک و خرخر و اعوجاج مخلوط می‌کند، طوری که گویی دارید با یک رادیوی ‏موج کوتاه قدیمی به یک ایستگاه دوردست گوش می‌دهید. اینطوری احساس نوستالژی [و نه ‏نوستالوژی!] ایجاد می‌کند.‏

سپس قطعه‌ی ‏Dare Gale‏ را از او پخش می‌کنند.

تا سی روز وقت دارید که در این لینک چند سطر ‏بالاتر از تصویر خانم مجری کلیک کنید، سپس «نوار» را تا دقیقه‌ی ۵۸:۲۰ جلو بکشید و گوش بدهید. ‏به‌گمانم در سراسر جهان می‌توان به آن گوش داد. وگرنه خیلی وقت پیش هم درباره‌ی آن آلبوم و ‏آثار آن آهنگساز نوشته‌ام و نمونه‌هایی را در این نشانی می‌یابید.‏

1 comment:

Anonymous said...

سلام شیوای عزیز، موسیقی خوب برای من احساس مبهمی از خوشبختی ایجاد می کند. خوشبختیی که در واقع وجود ندارد. گویا در زیر و بم این نواها تکّه هایی ولو اندک از هرچه لحظات خوب زندگیم بوده یکجا به دنبال هم ردیف شده است. و برای دقایقی فراموش می کنم آنچه را که چهرۀ کریه زندگی روزمره هر روز به کرشمه ای دلازار به من می نماید.خودم را قوی تر از نیستی قوی تر از مرگ احساس می کنم.عجیب آنکه همین دقایق کوتاه تأثیری دیرپاتر دارد. ساعات و روزهای آتی تحت تأثیر آن نواها قابل تحمّل تر از روزهای پیشین می نماید.و من تعدادی از این ساعات خوش را مدیون اشارات شما هستم. درک والای شما از موسیقی ما را هم در این سوی جهان برخوردار می کند.متشکرم. از اینکه عمل پیوند کلیه موفقیت آمیز نبوده بسیار متأسّف شدم ، سینسیملی آدام دئیلسن آما نه چاره گئچینملی. دوستدار شما برادر کوچکت اسد