هفتهی گذشته با گروهی از دوستان به سفری چندروزه به شهر دوبروونیک در کرواسی رفتیم. پیش از هر چیز باید بگویم که دوبروونیک پاکیزهترین شهریست که در همهی زندگانیم دیدهام؛ در سراسر جهان، از اروپا و امریکا و شوروی سابق و ایران و ترکیه و...، و نیز یکی از زیباترین شهرهاییست که دیدهام.
بیجا نیست که شهر را "مروارید دریای آدریاتیک" خواندهاند: شهریست زیبا ساخته از سنگهای سفید – خاکستری بر دامنههای کوهستانی بر کنارهی دریای آبی – نیلی – فیروزهای، با بلوطهای سرسبز. نام شهر در زبانهای اسلاو گویا بهمعنای "بلوطستان" است.
به نوشتهی راهنماهای سفر، دیوارها و برج و باروهای گرد هستهی قدیمی دوبروونیک، مانده از سدههای میانه، از همهی شهرهای مشابه در اروپا سالمتر ماندهاست. شاید از همین روست که بخشهایی از سریال معروف تلویزیونی Game of Thrones را در این شهر فیلمبرداری کردهاند. تورهای فراوانی برای گردش در جاهای فیلمبرداری این سریال در شهر ترتیب میدهند.
شهر پر است از کوچه – پسکوچههای تنگ و دراز، با پلهها و دیوارهای سنگی. کف کوچهها و خیابان اصلی شهر قدیمی با سنگی سفید و نرم فرش شدهاست. این سنگ با تخت کفش رهروان صیقل میخورد و نمایی مرمرین بهخود میگیرد. بر کف این کوچهها و خیابان اصلی هیچ زبالهای، هیچ چوب کبریت و ته سیگاری، هیچ لکهی آدامسی نیست. جاروکشانی نامرئی پیوسته در حرکتاند و هر ذرهی آشغال را در جا بر میچینند.
آب دریای دوبروونیک بلورینترین آبیست که دیدهام، حتی صافتر از آب بهرامقلعه که در سفرنامهی ترکیه نوشتم. هیچ آشغال، ته سیگار، بطری پلاستیکی، کیسهی پلاستیکی، دستهی جارو، خزه، گلولای، هیچ، هیچ خس و خاشاکی در آب نیست. روی شنها و سنگهای ساحل نیز همینطور. ساحل شنی و سنگی دیگر جاروکش ندارد. اینجا مدنیت و احساس مسئولیت خود انسانهاست که آب را و ساحل را پاکیزه نگه میدارد.
هنگامی که در هوای هشتدرجهای استکهلم بارانی سرد میبارید، ما در هوای آفتابی و گرمای 27 درجهی دوبروونیک در دریای بلورین آبتنی کردیم. اما یک روزمان را بارانی گرم و شدید شست و با خود برد. همهی روز خانهنشین شدیم.
دوبروونیک انسانهای خوب و زیبا هم دارد. نمیدانم چرا مد "پالپ فیکشن" تازه به آنجا رسیده. شاید به مناسبت بیستمین سال تهیهی فیلم؟ دست کم دو خانم را دیدیم که خود را به شکل اوما تورمن در پالپ فیکشن در آوردهبودند، و بهنظر من بسیار زیباتر از اصل هم بودند!
رستوران کامهنیچه Kamenice در شهر قدیمی، نزدیک Rector's Palace کارکنانی مهماننواز و خوشرو، و خوراک دریایی خوب و خوشمزهای دارد. رستوران تاجمحل (که هیچ ربطی به هندوستان ندارد و خوراک بوسنیایی دارد) شعبهای در شهر قدیمی، و شعبهای زیر هتل لرو Hotel Lero دارد. کارکنان این دومی عصبی، شتابزده و عرقریزان بین میزها میدوند، و خوراکی چرب و نامطبوع به مهمانان میدهند.
کرواسی شرابهای خوب هم دارد، بهشرطی که نامشان را بدانید و بشناسید. با آزمون و خطا شراب بسیار عالی Dingac را یافتیم که البته قیمت بالایی هم دارد.
با "کارت دوبروونیک" Dubrovnik Card که در مراکز گردشگری شهر میفروشند میتوان دفعات معینی سوار اتوبوس شد، به رایگان به دیدن چند موزه و گالری رفت، و در برخی رستورانها و فروشگاهها تخفیف گرفت.
ما میخواستیم با قایق به دیدن سه جزیره برویم. پول پیش هم پرداختیم. اما در آن روز باران و باد شدید نگذاشت که از خانه بیرون برویم.
برای بزرگکردن عکسها روی آنها کلیک کنید.
بیجا نیست که شهر را "مروارید دریای آدریاتیک" خواندهاند: شهریست زیبا ساخته از سنگهای سفید – خاکستری بر دامنههای کوهستانی بر کنارهی دریای آبی – نیلی – فیروزهای، با بلوطهای سرسبز. نام شهر در زبانهای اسلاو گویا بهمعنای "بلوطستان" است.
به نوشتهی راهنماهای سفر، دیوارها و برج و باروهای گرد هستهی قدیمی دوبروونیک، مانده از سدههای میانه، از همهی شهرهای مشابه در اروپا سالمتر ماندهاست. شاید از همین روست که بخشهایی از سریال معروف تلویزیونی Game of Thrones را در این شهر فیلمبرداری کردهاند. تورهای فراوانی برای گردش در جاهای فیلمبرداری این سریال در شهر ترتیب میدهند.
شهر پر است از کوچه – پسکوچههای تنگ و دراز، با پلهها و دیوارهای سنگی. کف کوچهها و خیابان اصلی شهر قدیمی با سنگی سفید و نرم فرش شدهاست. این سنگ با تخت کفش رهروان صیقل میخورد و نمایی مرمرین بهخود میگیرد. بر کف این کوچهها و خیابان اصلی هیچ زبالهای، هیچ چوب کبریت و ته سیگاری، هیچ لکهی آدامسی نیست. جاروکشانی نامرئی پیوسته در حرکتاند و هر ذرهی آشغال را در جا بر میچینند.
آب دریای دوبروونیک بلورینترین آبیست که دیدهام، حتی صافتر از آب بهرامقلعه که در سفرنامهی ترکیه نوشتم. هیچ آشغال، ته سیگار، بطری پلاستیکی، کیسهی پلاستیکی، دستهی جارو، خزه، گلولای، هیچ، هیچ خس و خاشاکی در آب نیست. روی شنها و سنگهای ساحل نیز همینطور. ساحل شنی و سنگی دیگر جاروکش ندارد. اینجا مدنیت و احساس مسئولیت خود انسانهاست که آب را و ساحل را پاکیزه نگه میدارد.
هنگامی که در هوای هشتدرجهای استکهلم بارانی سرد میبارید، ما در هوای آفتابی و گرمای 27 درجهی دوبروونیک در دریای بلورین آبتنی کردیم. اما یک روزمان را بارانی گرم و شدید شست و با خود برد. همهی روز خانهنشین شدیم.
اینجا آبتنی کردیم |
رستوران کامهنیچه Kamenice در شهر قدیمی، نزدیک Rector's Palace کارکنانی مهماننواز و خوشرو، و خوراک دریایی خوب و خوشمزهای دارد. رستوران تاجمحل (که هیچ ربطی به هندوستان ندارد و خوراک بوسنیایی دارد) شعبهای در شهر قدیمی، و شعبهای زیر هتل لرو Hotel Lero دارد. کارکنان این دومی عصبی، شتابزده و عرقریزان بین میزها میدوند، و خوراکی چرب و نامطبوع به مهمانان میدهند.
کرواسی شرابهای خوب هم دارد، بهشرطی که نامشان را بدانید و بشناسید. با آزمون و خطا شراب بسیار عالی Dingac را یافتیم که البته قیمت بالایی هم دارد.
با "کارت دوبروونیک" Dubrovnik Card که در مراکز گردشگری شهر میفروشند میتوان دفعات معینی سوار اتوبوس شد، به رایگان به دیدن چند موزه و گالری رفت، و در برخی رستورانها و فروشگاهها تخفیف گرفت.
ما میخواستیم با قایق به دیدن سه جزیره برویم. پول پیش هم پرداختیم. اما در آن روز باران و باد شدید نگذاشت که از خانه بیرون برویم.
برای بزرگکردن عکسها روی آنها کلیک کنید.