1- «من چیزهایی دیده‌ام که شما انسان‌ها باورتان نمی‌شود: هه...، رزمناوهایی که نزدیک شانه‌ی صورت فلکی شکارچی در آتش می‌سوختند. پرتوهای سی C را تماشا کرده‌ام که در تاریکی‌های نزدیکی "دروازه‌ی گمگشتگان" می‌درخشیدند. همه‌ی آن لحظه‌ها در گذر زمان ناپدید خواهند شد، همچون...، هه...، اشکی در باران...! و اینک مرگ.» [سخنرانی آدم ماشینی (یا "رونوشت") به نام روی بتی Roy Batty با بازیگری درخشان روتگر هائور Rutger Hauer در پایان فیلم "بلید رانر" Blade Runner].
و فکرش را بکنید که هرکدام از ما چه‌ها دیده‌ایم...
آن آیه‌ی انجیل را احسان طبری به بیانی موجزتر چنین تکرار می‌کرد: "در خِرَد ِ بسیار، رنج ِ بسیار است". و بیان عامیانه این است: "آسوده آن که کره‌خر آمد، الاغ رفت".
صحنه‌ی نخست را این‌جا ببینید، و فیلم کامل "بلید رانر" را این‌جا. فیلم کامل "نام گل سرخ" اینجاست، و آیه‌ی انجیل را حوالی دقیقه‌ی 20 راهبی برای برادر یورگه‌ی نابینا می‌خواند. متن اصلی هر دو جمله را در یک نوشته‌ی قدیمی من در این نشانی می‌یابید. آن‌جا حواشی به سوئدی‌ست، اما نقل قول از فیلم‌ها به انگلیسی. و هر طرفی که هستید، موسیقی تیتراژ پایانی "بلید رانر" را در این نشانی از دست ندهید. با صدای بلند بشنوید.
هر دوی این فیلم‌ها نزدیک سی سال پیش ساخته‌شده‌اند. پیداست که یا سلیقه‌ی من خیلی کهنه شده، یا آن‌که قدیم‌ها فیلم‌های عمیق‌تری می‌ساختند؟
