در گردهمایی بزرگ انجمن دانشگاه صنعتی شریف که ماه گذشته در شهر گوتنبورگ سوئد برگزار شد، من نیز یکی از سخنرانان بودم. متن سخنرانیم با عنوان «روحیه‌ی بازاری، یکی از عوامل بازدارنده‌ی توسعه‌ی صنایع کوچک و متوسط ایران» در این نشانی در دسترس است. سخنرانی را به‌عمد با متنی کم‌وبیش تفریحی آماده کردم تا شرکت‌کنندگان گردهمایی و شنوندگان خسته نشوند.
همچنین خبرنامه‌ی حاوی گزارش کامل گردهمایی را در این نشانی می‌یابید. تهیه‌ی آن خبرنامه نیز کار من است، البته با همکاری نویسندگانی که نامشان در آن آمده.
همچنین خبرنامه‌ی حاوی گزارش کامل گردهمایی را در این نشانی می‌یابید. تهیه‌ی آن خبرنامه نیز کار من است، البته با همکاری نویسندگانی که نامشان در آن آمده.
1 comment:
نوشته شما را خواندم آن روحيه كه شما از آن صحبت كرديد وجود دارد ولي اينكه اين روحيه بازاري است به نظر صحيح نيست و ارتباطي به بازار ندارد به نظر من اين روحيه از قدرت خريد كم مردم ناشي مي شودبجز در شهر هاي بزرگ مردم در شهر هاي كوچك در آمد كم دارند به طور مثال در شهر هاي استان لرستان-خوزستان-خيلي بيكاري هست آنهائي كه كار پيدا مي كنند بخت بلند دارند تازه اگر كارفرما به حرف دولت گوش كند و طبق قانون كار ماهي 303 هزار تومان حدود 285 دلار به يك كارگر پرداخت مي كند شايد اين كارگر زن و بچه داشته باشد و حتي پدري يا مادري را نيز تحت سرپرستي داشته باشد آن روحيه آنجا آغاز مي شود كه اين آدم هم مي خواهد مثل بقيه آحاد مردم زندگي كند غذا -پوشاك-لازم است با اين درامد كم بيشتر مي توان كاريكاتوري از يك كالا را خريد نه خود كالا را آن وقت آيا توليد كننده مي تواند با صرف وقت و پول كالاي بهتري عرضه كند جواب خير است اگر شما كالاي پست توليد نكني ديگري مي آيد و توليد مي كند و جاي شما را مي گيرد به نظر من اين روحيه اينجا آغاز مي شود وقتي شما پس از يك سال كار شب عيد 283 دلار عيدي بگيري چگونه مي تواني كالاي با دوام بخري؟ بالاخره نمي توان سنت ها را فراموش كرد بايد براي كودكان و همسر و حتي پدر و مادر چيز هائي خريد و هديه داد اينجاست كه عمده توليد كنندگان ما به سمت افت كيفيت و قيمت مي روند و تازه خيلي هاشان هم به اين نتيجه رسيده اند كه بهتر است به جاي توليد بروند چين و كالا را سفارش بدهند و با نام خودشان در ايران بفروشند حتي شنيده ام رب گوجه فرنگي نيز وارد مي شود
كشور ما 80مليون جمعيت دارد و نيرو هاي كاري كشور عليرغم داشتن مدارك ديپلم و دانشگاهي مهارت كافي ندارند شما بيا يك مهندس مكانيك پيدا كن كه بتواند يك مته را تيز كند-يا بتواند دو شاخه تير آهن را درست جوش داده و دوبل كند كشور ما با الگوي كشورهائي مثل امارات متحده عربي يا سنگاپور يا قطر نمي تواند به توسعه برسد به نظر من ايران بايد توسعه انساني را هدف قرار دهد تا نيروي كار ماهر بتواند با قيمت ارزانتر از اكنون كالاي با دوامتر توليد كند تا بفروش برسد
Post a Comment